Een van de ongewenste aspecten van het gebruik van steroïden is de zogenaamde post-cycle crash. Er is helaas een prijs voor alles, en in de wereld van de steroïden-gebruiker is dit de natuurlijke productie van hormonen. Dit effect is meestal tijdelijk en kan verklaard worden op de volgende manier. Als je steroïden toedient, dan merkt het lichaam dat er genoeg aanwezig is in je bloed en zal het stoppen met het aanmaken van eigen hormonen. Wanneer je vervolgens stopt met de steroïden, dan duurt het even voor je lichaam weer zelf begint met het produceren van bijvoorbeeld testosteron. Je kunt daardoor last hebben van een laag niveau androgenen en een normaal niveau corticosteroïden. Uiteindelijk herkent je lichaam dit tekort wel, maar dit kan weken of zelfs maanden duren. Omdat je in deze periode te maken hebt met een overschot aan corticosteroïden, zal je lichaam in een katabole functie belanden. Omdat je niet wil dat de spiermassa die je net hebt opgebouwd meteen weer verloren gaat, is het dus belangrijk om snel weer een normaal gehalte androgenen te creëren om deze katabole effecten tegen te gaan. Er zijn veel verschillende methodes om dit te doen, en iedereen heeft er wel zijn eigen kijk op. Om te weten welke optie het beste is, moet je begrijpen wat er precies aan de hand is in je lichaam. Hierdoor weet je wat er gebeurt, is tijdens je cyclus en kun je daarna de situatie corrigeren. Hierdoor kun je de juiste Post Cycle Therapie kiezen en je opgebouwde massa behouden. Op deze pagina worden de rollen van anti-oestrogenen en HCG uitgelegd en een gedetailleerde en effectieve gebruiksstrategie besproken.
De Hypothalamic-Pituitary-Testicular Axis
De hypothalamus-hypofyse-testiculaire as, of HPTA in het kort, is het controlecentrum voor de natuurlijke productie van testosteron in je lichaam. Je kunt de HPTA zien als een soort thermostaat, bij een te veel aan testosteron (te hoge temperatuur), dan schakelt hij uit. Is er niet genoeg, het is te koud, dan wordt het lichaam aangezet tot de productie van Testosteron. Om het overzichtelijk te houden kijken we naar de regulatie van dit proces op drie verschillende niveaus. Bovenaan is de hypothalamus (een deel van je hersenen) die het hormoon GnRH afgeeft (Gonadotrofine-Releasing Hormoon) als het een tekort aan testosteron opmerkt. GnRH stuurt een signaal naar het tweede niveau van de as, de hypofyse. Deze maakt op zijn beurt luteïniserend hormoon (LH) aan, wat de testes (niveau drie) stimuleert om testosteron te produceren. Testosteron (en oestrogeen) dienen op hun beurt weer als rem op de productie van hormonen door de hypothalamus en hypofyse. Een hoog gehalte aan deze steroïden in het bloed heeft dus een negatief effect op de productie van nieuwe testosteron. Synthetische steroïden hebben hetzelfde remmende effect. Deze achtergrond over de regulatie van testosteron is belangrijk voor het volgen van de komende discussie. Als je de achterliggende mechanismen kent, snap je waarom het natuurlijke herstel van de aanmaak van testosteron en de HPTA na je cyclus een langzaam proces is. Nu je dit weet kun je verder met het ontwikkelen van een PCT programma om hiermee om te gaan.
Testiculaire desensibilisatie
Alhoewel steroïden kopen de testosteronproductie met name onderdrukken door het verlagen van de gonadotrope hormonen, is de grootste hindernis voor het restaureren van de HPTA verrassend genoeg niet LH. In een studie die gepubliceerd is in 1975 kwam dit probleem heel duidelijk naar voren. Hier kregen mannen wekelijks een injectie van 250 mg testosteron. De bloedwaarden (waaronder LH en testosteron niveau) werden nauwkeurig bijgehouden. Na het stoppen van het gebruik van testosteron werden de mannen nog 18 weken lang nauwlettend gevolgd. Aan het begin van de studie werd het LH niveau onderdrukt in een directe relatie met het toedienen van de steroïden. Dit was volgens de verwachtingen. Nadat er was gestopt met het toedienen van testosteron, steeg het LH niveau relatief snel (na drie weken), maar bleef de testosteronproductie achterwegen. Het duurde gemiddeld meer dan 10 weken voordat er een meetbare productie van testosteron was begonnen. Deze studie maakt duidelijk dat het probleem bij het herstellen van de androgeen niveaus niet per definitie ligt aan de afwezigheid van LH in het bloed. De oorzaak is eerder te zoeken in testiculaire atrofie en desensitisatie voor LH. Omdat de testes een tijd lang inactief zijn geweest, hebben ze massa verloren (atrofie), waardoor ze niet in staat zijn hard genoeg te werken. De langdurende post-cyclus periode moet dus niet gezien worden als een tijd met laag testosteron en laag LH, maar eerder laag testosteron en normaal (of verhoogd) LH.
De rol van anti-oestrogenen
Om te beginnen is het belangrijk te begrijpen dat anti-oestrogenen alleen niet genoeg zijn om de normale endogene productie van testosteron na een cyclus te herstellen. Ze verhogen de LH niveaus door de negatieve feedback van oestrogenen te blokkeren. Nu hebben we net gelezen dat LH zelf al redelijk snel terug is op zijn normale niveau, en deze hulp niet hard nodig heeft. Daarnaast, omdat testosteron nodig is voor de aanmaak van oestrogenen, en er op dit moment geen testosteron wordt gemaakt, is er geen verhoogd oestrogeen niveau om te blokkeren. De oestrogeenspiegel van het bloed is dus in feite lager dan normaal, en niet hoger. Deze zal alleen stijgen met de testosteronspiegel mee, en niet daarvoor. In hun eentje is er geen mechanisme waardoor de anti-oestrogenen effectief kunnen helpen. Het is begrijpelijk dat je dit feit over het hoofd ziet bij het lezen van medische literatuur en referenties. Deze staan vol met resultaten waarin anti-oestrogene middelen als clomid en Nolvadex de LH en testosteron niveaus in mannen verhogen. Dit zal ook zeker zo werken, in normale natuurlijke situaties. Als je dit combineert met de vele studies die laten zien dat steroïde-gebruik het LH niveau verlaagd als het testosteronproductie onderdrukt, lijkt het inderdaad of we ons moeten focussen op LH. Als je niet let op het herstel van de hormoonproductie, mis je het ware probleem: desensibilisatie van de testikels. Doe je dit wel, dan zie je meteen weinig waarde is het gebruik van uitsluitend anti-oestrogene drugs.
De rol van HCG
Nu we hebben gezien dat anti-oestrogenen alleen niet effectief zal zijn in het herstellen van de hormoon aanmaak van je lichaam, moeten we ons richten op een ander niveau van de HPTA. Om het herstel van de natuurlijke aanmaak van testosteron te stimuleren focussen we ons op de testes. Deze kunnen we aanzetten tot het aanmaken van hormonen met het injecteerbare middel HCG (Humaan ChorionGonadotropine). HCG is een vruchtbaarheidsmiddel dat het lichaam natuurlijke LH nabootst. Het HCG bindt op dezelfde receptoren als LH, en heeft daardoor hetzelfde effect. Alhoewel de testikels nog steeds even ongevoelig zijn voor LH en HCG, zijn we niet meer beperkt door de aanmaak van LH door ons lichaam. Met andere woorden, door het toedienen van een goede dosis HCG, schokken we de testis met een onnatuurlijk hoge dosis stimulatie. We willen een niveau bereiken wat ons lichaam, ook met ondersteuning van de anti-oestrogenen, nooit zelf kan bereiken. Hierdoor komt er een snel herstel van de massa van de testikels en daarmee de volledige functie. We herstellen de atrofie die het gebruik van steroïden teweeg had gebracht en overbruggen zo sneller het testosteron-productie gat. De natuurlijke productie van testosteron wordt snel weer op gang gebracht wat niet zou lukken zonder deze middelen. We zien dat HCG de essentiële post-cycle drug is, en dat anti-oestrogenen slechts een ondersteunende rol vervullen.